تو زیبایی و همچون موج دریا پر هیاهویی
منم تشنه کویری ، که ندارد هیچ آهویی
بیا یک شب کنارم تا سحر بنشین ببین جانا
که خوشتر باشد از صد موج این بی ها و بی هویی
.
.
.
تنها چیزی که فروغش به خاموشی نمی گراید
خاطرات پاک به یاد هم بودن است
.
.
.
تو صبح باش ! من تمام شب های تاریخ را تاب می آورم !
.
.
.
ندارم من نظر جز بر نگاهت / ندارم من طلب جز روی ماهت
ندارم من دلی جز عاشق تو / نباشم من دمی جز در پناهت
.
آسمانم انتهایش قلب توست / مهربان این آسمان از آن توست / آسمانم هدیه ای از سوی من / تا بدانی قلب من هم یاد توست
.
.
.
دعایت میکنم هر شب به عطر میخک و مریم / الهی در دلت هرگز نباشه غصه و ماتم
.
.
.
تو آن ستاره ی منی که گر شبی ز کلبه ام گذر کنی از شوق روی ماه تو صدای خنده ی دلم به عالمی سفر کند
.
.
.
“دوستت دارم” را برای هر دویمان فرستادی ، هم من ، هم او ، خیانت میکردی یا عدالت ؟
.
شب یعنی یاد تو
صبح یعنی دلتنگم برای تو
ظهر یعنی انتظار تو
عصر یعنی رویای دیدار تو
و تو یعنی تمام لحظه های من
.
.
.
من به چشمای خودم شک کردم / این همه میشه مگه زیبایی ؟
مثه تو وقتی توی خوابم نیست / نمیشه حتی بگم رویایی
.
.
.
گفته بودی گنج در ویرانه هاست ، راست گفتی ، چون وجودت در دل ویران ماست
.