با نزدیک شدن ماه رمضون این سوال باز پیش میاد که :
خدایا فرو دادن این همه بغض روزه رو باطل نمی کنه !؟
.
.
.
در شکار معرفت با عشق پیمان بسته ایم / در میان عاشقان ما عاشق دل خسته ایم
در جواب بی وفایی ، مهربانی کرده ایم / مهربانی را به رسم معرفت طی کرده ایم . . .
.
.
.
خدایم را دوست دارم چون وفادارترین است
و شاید به رسم همین وفاداریست که تو را به او میسپارم . . .
.
امشب از آن شب هایی است که ، دلم هوای آغوشت را کرده
افسوس
که جز پاهای بغل کرده ام مهمان دیگری ندارم . . .
.
.
.
صداقت تنها امتحانی است که در آن نمی توان تقلب کرد
پس صادقانه به یادتم . . .
.
.
.
ثانیه ها ، روزها ، ماهها ، حقیرتر از آنند که بهانه ای برای از یاد بردنت باشند . . .
.
بوق اشغال میزند وقتی شماره ات را در ذهنم می گیرم
کسی انگار پشت خط است . . .
.
.
.
من از تبار تیشه‌ام، با من غمی هست
در ریشه‌ام احساس درد مبهمی هست
جز زخم، این دنیا نخوردم تلخ و شیرین
آیا در آن دنیا امید مرهمی هست؟
.
.
.
وزارت جهاد کشاورزی اعلام کرد
گل هایی که شکوفه نمیدن
حداقل اس ام اس بِدن !
.
.
.
دوست دارم عاشقت باشم ولیکن بی نشانه / از غمت تنها بسوزم همچو یاری مخفیانه
دوست دارم عاشقت باشم ننالم در فراقت / سر دهم آوای وصلت با سرودی عاشقانه
.
.
.
حکایت تو که دنیا را نیازرده ست / دلی گرفته در آیینه های افسرده ست
حکایت منه در مشت روزگار دچار / پرنده ای ست که پیش از رها شدن مرده ست
.
.
.
ترسم که تو هم یار وفادار نباشی / عاشق کش و معشوق نگه دار نباشی
من از غم تو هر روز دوصد بار بمیرم / تو از دل من هیچ خبر دار نباشی
.
.
.
بعد از این بگذار قلب بی قراری بشکند / گل نمی روید ، چه غم گر شاخساری بشکند
کاروان غنچه های سرخ روزی می رسد / قیمت لبهای سرخت روزگاری بشکند
.
به اندازه قشنگی چشمای ستایش
مردونگی طاهر
گیجی صابر!
تحمل آتی !
حسادت انیس
و پول فردوس میخوامت !
افتاد !؟
.
.
.
کاش دهخدا می دانست
دلتنگی … اشک …. فاصله …. بی وفایی….
تعریفش فقط دو حرف است
“تـــو”
.
.
.
پیش هر تیغی سپر باید گرفت ، پیش تیغ دوست ” سر ” باید گرفت
.
.
.
همدیگر را دور میزنیم تا زودتر به مقصد برسیم
غافل از اینکه زمین گرد است و باز به هم خواهیم رسید . . .
.
.
.
تنهایی ام را با کسی قسمت نخواهم کرد
یک بار قسمت کردم ، چندین برابر شد . . .
.
نگاهت کافیست تا دوباره در هوای آمدنت بمیرم ، تو همیشه دعوتی ، راس ساعت دلتنگی !
.
.
.
.
در جستجوی تو چشمانم از نفس افتاد ، در کجای جغرافیای دلت ایستاده ام که خانه ام ابری است ، همیشه دلتنگ توام
.
.
.
.
دلتنگ دیدار تو ام
ای ماه شهر آرای من
ای چشم های روشنت
آیینه ی فردای من
.
من چه تنها و غریبم که حتی دل خوشیم مرگه
من که حتی ریشه هامم به کم طاقتی برگه
.
.
.
.
بر لبم کس خنده ای هرگز مدید الا مگر
در میان گریه بر احوال خود خندیده ام
.
.
.
.
من حاصل عمر خود ندارم جز غم
ور عشقی ز نیک و بد ندارم جز غم
یک همدم با وفا ندیدم جز درد
یک مونس نامرد ندارم جز غم
.
.
.
.
غم هم اگر ترکم کند ، تنهای تنها می شوم
.
.
.
.
تنهایی ما غمگین است
درد دوری به دلم سنگین است
یاد ایام گذشته به دلم
زنده بادا که چقدر رنگین است
.
.
.
.
ما شمع غمیم شعله نداریم
آواز تنیم خانه نداریم
باور به خدا کن که همیشه
جز دوری تو غصه نداریم
.
.
.
.
غم من بداند آن کس که رخ تو دیده باشد
و گرت ندیده باشد ، ز کسی شنیده باشد
زین شاخه به آن شاخه پریدن ممنوع / در ذهن به جز تو آفریدن ممنون
غیر از تو ورود دیگران در قلبم / عمرا ، ابدا ، هیچ ، اکیدا ممنوع !
.
.
.
درد یک پنجره را پنجره ها میفهمند
معنی کور شدن را گره ها میفهمند
سخت بالا بروی ، ساده بیایی پائین
قصه تلخ مرا ، سرسره ها میفهمند . . .
.
.
.
هر چند که دور از عشق بازی هستیم / اما به رضای عشق راضی هستیم
بر فرض که این مساله هم حل بشود / ثابت شده ما دو خط موازی هستیم . . .
.
.
.
با معرفت
خوشگل
خوش تیپ
خوش اخلاق …
چقدر از خودم تعریف کردم
یه کم تو از خودت بگو !
گنج قاورن واسه قارون ، ما رو چه به مال دنیا
گنج من یه تار موته ، نمیدم به کل دنیا . . .
.
.
.
من در انتظار بهترین پیام نیستم
من در انتظار پیامی از بهترینم ، بهترینم . . .
.
.
.
ما با نفس سلامت ای دوست ، خوشیم / از گرمی هر کلامت ای دوست ، خوشیم
هرچند که افتخار دیدارت نیست / با زنگ خوش پیامت ای دوست ، خوشیم . . .
.
.
.
توی مغازه قلبم ، یاد تو تنها چیزیه که روش نوشتم
” سوال نکنید ” فروشی نیست . . . !
.
.
.
من که با نغمه ی پر سوز تو عادت دارم / باز از چشم سیاه تو شفاعت دارم
گرچه لبخند تو دیریست زیادم رفته / من به سرفصل نگاه تو ارادت دارم . . .
.
.
.
داشتنت شده برای من یه آرزو ، دلم میگه بازم بگو بازم از او
هرچی خوبی از تو دارم بهش میگم
بازم میگه : بازم بگو بازم بگو . . .
.
.
.
یه دارو تو دنیا هست که بیشتر آدمای مریض رو خوب میکنه
نام دارو : “دوست دارم “
فقط می شود از داروخانه های محبت تهیه کرد !
دیدم که تو دریا شدی و من رود شدم / در وسعت چشمان تو محدود شدم
آن روز که در آتش عشق افتادم / سرسبز تر از آتش نمرود شدم . . .
* * * * * * * * * * * *
انسان ها یک به یک در خاک رفتند / یکی شاد و یکی غمناک رفتند
چون باید رفت از این خاک / خوشا آن ها که مثل گل پاک رفتند . . .
* * * * * * * * * * * *
ای کاش که از حال دل من خبرت بود / ای کاش دمی ار سر کویم گذرت بود
من مرغ اسیرم که ندارم پر پرواز / ای کاش که کاشانه من زیر پرت بود . . .
* * * * * * * * * * * *
دوستی با هرکه کردم بلبل نیرنگ بود
ظاهرش اهل خلوص ، باطنش صد رنگ بود . . .
* * * * * * * * * * * *
تو پی کدوم ستاره پشت ابرا خونه کردی
رفتی و چیزی نگفتی گریه ام رو بهونه کردی
من سوال ساده تو ، تو جواب مشکل من
رد پای رقتن تو ، روی صحرای دل من . . .
* * * * * * * * * * * *
واسه تسکین دلم میگم میاد
ای دل شکسته غصه نخور زیاد زیاد . . .
* * * * * * * * * * * *
دیگه برنمی گردم ، میرم واسه همیشه / خیلی عذابم دادی ، خونمو کردی تو شیشه
سلامتی رفیقی که اسم ما گوشه موبایلش خاک میخوره !
.
.
.
جز یاد تو در خاطر من نیست عزیزم / مانند تو عشق با صفا کیست عزیزم
بی یاد تو زندگی مرا نیست عزیزم / در عشق بود نمره ی تو بیست عزیزم . . .
.
.
.
باید فراموشت کنم ، چندیست تمرین میکنم ، من میتوانم میشود ، آرام تلقین میکنم .
کم کم ز یادم میبری ، کم کم زیادم میروی ، این روزگار و رسم اوست
این جمله را با تلخیش صد بار تمرین میکنم !
.
.
.
یه سلام عاشقونه با یه بغض بی بهونه / مینویسم تا بدونی یاد تو تو دل میمونه !
.
.
.
یه کفش همه وجودشو فدای کسی میکنه که پا تو دلش میذاره
کفشتم رفیق !
.
.
.
میشود در آسمان زندگی یک سبد از غنچه های یاس داشت
یا که در سوز و گداز شمع عشق
مثل پروانه کمی احساس داشت . . .